Birgəyaşayışın, dini dözümlülüyün, sülhün qarantı olan multikulturalizm Azərbaycanda qədim köklərə malikdir. Tolerantlıq qarşılıqlı empatiya ilə mümkündür. Sadə dillə bunu tərif etsək, insanlar bir-birlərinə qarşı dözüm göstərməli, xoş davranmalıdırlar. Xalqımız isə hələ tarixin qədim dövlərindən etibarən müharibanlığı, qonaqpərvərliyi ilə seçilib. Düzdür, bunun bizə mənfi təsirləri də müəyyən zaman silsilələrində özünü göstərib. Lakin ümumi mənada Azərbaycan xalqı həm də buna görə sevilir – empatiya və səmimiliyinə görə…
 
Ölkəmizin tarixinə qısaca nəzər salsaq, bu məkanda demokratik intibah dövründə də, vahid totalitar rejimdə də müxtəlif xalq və dinlərdən olanların yanaşı dinc yaşamasının şahidi olarıq. Dövlətimizin coğrafi mövqeyi, əhalimizin etnik tərkibi qədim vaxtlardan etibarən burada müxtəlif dinlərin mövcudluğuna şərait yaradıb. Fərqli dövrlərdə yəhudilik, bütpərəstlik, zərdüştilik, xristianlıq, islam və bir çox başqa dini inanclar ölkədə bu və ya digər dərəcədə yayıla bilib. Qürurla vurğulamaq lazımdır ki, tarixin bütün mərhələlərində ölkəmizdə milli, irqi, dini zəmində heç bir diskriminasiya hadisəsi olmayıb.
 
Azərbaycan dini və milli tolerantlığın bəhrəsini Birinci və İkinci Qarabağ müharibəsində də gördü. Hər iki müharibədə dini və irqindən asılı olmayaraq hər bir azərbaycanlı milli birlik nümunəsi göstərdi. Düşmənə qarşı Azərbaycan cəbhəsində müxtəlif millətlərin nümayəndələri Azərbaycan əsgəri kimi çıxış edirdi. Ordumuzda din və irq məsələsi yox, Azərbaycan vətəndaşı, Azərbaycan əsgəri anlayışı var idi. Məhz bu amil düşmən üzərində inamlı qələbəyə rəvac verən başlıca amillərdən biridir.
 
Əzizə Zeynal
 
Qeyd: Bu yazı Medianın İnkişafı Agentliyinin maliyyə dəstəyi ilə hazırlanıb